🌼 मल्लांचा विलाप आणि एका भिक्खूची प्रसन्नता. 🌼 The lament of a warrior and the joy of a monk.

बुद्ध आणि त्यांचा धम्म –  आठवा खंड ( भाग पहिला ) भाग ५ वा – मल्लांचा विलाप आणि एका भिक्खूची प्रसन्नता.

१. तथागतांच्या इच्छेनुसार आनंदाने मल्लाकडे जाऊन ही घटना कथन केली.

२. जेव्हा मल्लांनी हे ऐकले तेव्हा ते मल्ल, त्यांच्या स्त्रिया, युवा पुरुष, कुमारिका सर्वच दुःखी झाले खिन्न झाले. शोक विव्हळ झाले.

३. काही केस विस्कटून कर पसरून भूमीवर लोळण घेत विलाप करू लागले.

४. त्यानंतर ते मल्ल, त्यांच्या स्त्रिया, युवा पुरुष आणि कुमारिका तथागतांच्या अंतिम दर्शनासाठी उपवनातील शालवाटिकेत गेले.

५. स्थविर आनंदाने विचार केला, “जर मी कुशीनाराच्या या मल्लांना तथागतांच्या मृतदेहाला वंदन करण्यासाठी एक एकटे जाऊ दिले तर बराच काळ व्यतीत होईल.”

६. तेव्हा त्याने तथागताच्या मृतदेहाच्या दर्शनासाठी कुटुंबाचा समूह केला आणि समुहाने दर्शनाची व्यवस्था केली. प्रत्येक कुटुंब तथागताचरणी नतमस्तक होऊन निरोप घेऊ लागले

७. याचसमयी मोठ्या भिक्खुसंघासहित स्थविर महाकाश्यप पावा ते कुशीनारा महामार्गाने यात्रा करीत होता.

८. नेमके त्याच समयी एक नग्न परिव्राजक पावाला जाणाऱ्या महामार्गाने येत होता.

९. स्थविर महाकाश्यपाने त्या नग्न परिव्राजकाला दुरूनच येताना पाहिले. तो निकट आल्यावर स्थविर महाकाश्यप त्याला विचारता झाला, “हे मित्रा, तू निश्चितच आमच्या शास्त्यांशी परिचित असशील.”

१०. “होय मित्रा, मी त्यांच्याशी परिचित आहे. श्रमण गौतमाचे परिनिर्वाण होऊन आज एक सप्ताह झाला आहे.”

११. ही वार्ता कानी पडताक्षणीच भिक्खुगण शोकविव्हळ होऊन रुदन करू लागले.

१२. त्याचवेळी वृद्धापकाळात दीक्षित झालेला भिक्खू सुभद्रही तेथे उपस्थित होता.

१३. हा भिक्खू सुभद्र संघाला उद्देशून म्हणाला, “भिक्खूगणहो आता पुरे करावे विलाप करू नये रुदन करू नये. आता आम्ही श्रमण गौतमापासून मुक्त झालो आहे. हे आपणासाठी योग्य झाले. आपणास उचित नव्हते अशा निर्बंधांनी आपण हैराण झालो होतो. आता आम्हाला हवे ते करता येईल आणि नको ते करण्याची आवश्यकता राहणार नाही. त्यांचे निधन झाले हे बरे नाही कां झाले ? त्याकरिता आपण का विलाप करावा? त्याकरिता आपण का शोक करावा? ही घटना तर आनंदाची आहे.”

१४. तथागत शिस्तीचे मोठे कठोर पालन करणारे आणि करविणारे होते.